Brussel

Ja ja, het is meer dan 3 jaar geleden, maar daar ben ik weer. Ik ga weer een goede poging wagen tot het wekelijks bijhouden van een leuk reisverslag.
Dit keer zal het niet gaan over het zonnige Italie, maar over het regenachtige, zakelijke Brussel.
Te beginnen met 30 Januari. IK kan je vertellen dat ik behoorlijk wat rottige nachten slaap achter de rug had gehad doordat het vinden van een kamer maar niet wilde lukken. Nu hoor ik iedereen denken, ja hoor natuurlijk, je kan geen kamer vinden in Brussel. Laat ik dan wat specifieker zijn. Er is bijna geen kamer te vinden die betaalbaar en leefbaar is. 99 % van wat ik tegen kwam was klein, vies, smerig, te delen met ongeveer 10 man, oud, beschimmeld, niet gemeubileerd of waren bedriegers. Daarom besloot ik die vrijdag maar eens naar Brussel te rijden en zelf wat kamers te gaan bekijken.
DRAMA
En ik maar denken dat ze in Rotterdam als debielen rijden.... Brussel slaat echt alles. Voorrang, Wat is dat?? Ja ze weten het als ze het horen te krijgen of ze het nemen, maar echt vrijgevig zijn ze er niet mee.
Het was zelfs zo erg dat ik op een gegeven moment (met mn ogen half dicht haha) gewoon maar het gaspedaal heb ingedrukt met de gedachten dat de auto waar ik in zat vele malen groter was dan de auto die er aan kwam. Hiermee hoopte ik (lees goed, hooopte) dat die auto zou inzien dat die dat niet ging winnen en zou stoppen. Gelukkig deed hij dat dan ook.
Nou, na dit enerverende, bloed onder de nagels vandaan halende dagje gelukkig wel een kamer gevonden.
BIj thuiskomst alles ingepakt. Zoals op de foto's te zien is, is een volksverhuizing er niks bij. Niet alleen 3 koffers en een kleding zak met kleding en schoenen. Maar ook nog eens 2 kratten en 2 boodschappen tassen vol met boodschappen en nog wat losse dingen voor in de kamer. Daarna mn geliefde groene 2 wieler achterop en gaaaaan met die banaan.
Ik moet er wel even bijzeggen dat het schaamrood me echt op de kaken stond toen ik met al die spullen het huis in en uit liep. Bij elke tas (vanaf tas 3) dat ik weer binnenkwam werden die ogen groter.
Hier liep ik echter gelijk tegen een probleem aan. Ik wilde grappig doen door te zeggen dat ik bang was om te komen van de honger, en dat ik dacht dat ze hier misschien wel geen goede winkels zouden hebben. Spreken ze geen engels. Echt alleen FRANS.
Dit tot groot verdriet van mij, Ik wil het heel graag leren, maar om nou Frans in het Frans te gaan leren.... Nee die lat ga ik niet zo hoog leggen. Gelukkig zijn de boekjes van mijn oom grote steun.
Na dat de volksverhuizing had plaatsgevonden, en mn kamer prachtig ingericht was, was het tijd dat mijn ouders maar weer huiswaards gingen. Tja, hier toch wel even een traan gelaten.
Gelukkig voelde ik me al snel thuis. Ik ben dan ook snel op mijn fiets gestapt met een foto van google maps route planner om de weg naar mijn stage te zoeken.
Hier begint mijn 1e avontuur, echt een ander woord heb ik er niet voor.
De eerste 10 minuten gingen prima, beetje zoeken, rustig fietsen, autos ontwijken die stom verbaast waren om een fietser te zien (zonder helm, geel vest en reflecterende lampen) Maar toen, verdwaalt (ineens) Echt in een wijk waar Rotterdam zuid niks bij vergeleken is. Echt waar, ik loop liever in mn uitgaanskleding door RZ waar ze dingen roepen en psssst zeggen maar waar ik het kan verstaan. Dan hier, waar ze dingen slissen waarvan k 1000% zeker weet dat ik de vertaling niet wil weten :O
Na veel zoeken uiteindelijk mijn weg gevonden. Ik had gelijk een hartelijk welkom doordat er 24 uur per dag bewaking zit (ook op zondag) dus ik heb gelijk een praatje gemaakt. Toen weer terug, gelijk maar een telefoonkaart op de kop getikt en voor het donker weer thuis. Die avond gelijk uit eten geweest met Anne en daarna op tijd naar bed voor mijn 1e werkdag.
De reis erheen ging goed, lastig maar goed en daar werd ik gelijk rondgeleid en stond er een welkomstasje voor me klaar met een helium ballon, 2 notitie boekjes en een fles van tupperware. Ook werd ik om 3 uur door de grote baas welkom geheten (en het team) met thee cake. Echt een warm welkom dus.
Iedereen kijkt me overigens wel heeeel raar aan als ik vertel dat ik op de fiets kom en ga hahah. Nog nooit iemand zien fietsen?
Na mn 1e werkdag gelijk doorgefiets naar de Liddle, weer een hoogtepunt.
Eindelijk was ik thuis, het was ondertussen al 8 uur. Toen nog koken, eten, douchen en slapen.
Aangekomen bij vandaag. De fietsroute gaat met het moment beter en beter, heb vandaag maar 3 autos en 1 bus moeten ontwijken dus dat viel mee. Wel stond ik op een helling stil en besloot een voorbijganger me een duwtje in de goede richting te geven (vast lief bedoeld maar ik ben geen 2 en i heb liever niet dat vreemde aan me zitten) OOk ben ik er achter dat ik over mn rokje beter een OERLELIJKE joggingbroek kan aantrekken. Want ik moet door een wijk waar ze allemaal zeeer bedekt zijn, en ondanks een dikke zwarte panty zie ik ze gewoon dingen denken... Fijn. Vandaag ook een start gemaakt met mn Frans. Ik hoop dat ik een leuk woordje Frans spreek als ik terug kom.
Net nog even boodschappen gedaan, de kruitvat, hema en blokker bezocht en nu na het eten aan het genieten van het feit dat ik lekker niks hoef.
Dit was het voor nu.

Bonsoir

lisa